воскресенье, 12 июля 2020 г.

Մարդն ընդդեմ մարդկության մաս - (57)


Դուրս գալով զնդանից՝ Ադամանդը առաջինը շտապեց պատշգամբ, անհանգստացած նայեց քաղաքին։
-          Ու՞ր են անհետացել ուրվականները,- , զարմացավ նա,- Մի՞թե իսկապես նա ուժեղ է ինձանից,- տեղը չգտնելով, շտապեց դուրս,- Ո՞վ կա այստեղ,- ձայն տվեց  նա, ընդառաջ դուրս եկան սևազգեստները։
-         Դեպի՛ վեցանկյուն,- հրամայեց Ադամանդը՝ ինքը համարյա վազելով դեպի մեքենան։
Երբ նա ներս ընկավ, պրոֆեսոր Բենը նստած էր սեղանի մոտ, իսկ Նաթին նրան խմիչք էր մատուցում․․․
-         Ահա´, թե ինչու՞ էիք փորձում ազատվել ինձանից,- տեսնելով ակամա հունից դուրս եկավ նա։
Բենը զարմանքից քար կտրած դանդաղ ոտքի կանգնեց։ Նաթիի ձեռքից վայր ընկավ խմիչքի շիշը․․․,- Դու՞ք,- հարցրեցին միաժամանակ։
-         Այո ե՛ս, զարմացա՞ծ եք- վրդոհված պատասխանեց նա, անցավ առաջ, կանգնեց պրոֆեսորի դիմաց,- Անհետացել են ուրվականները, դուք տեղյա՞կ եք։
-         Ո՛չ,- կրկնակի զարմանքից Բենի հոնքերը վեր բարձրացան, նա նայեց ուղիղ Ադամանդի աչքերի մեջ,- Գուցե սխալվու՞մ եք։
-         Սխալվու՞մ եմ։ Ես երբեք չեմ սխալվում։ Սխալվեցի՛ք դու՛ք, երբ ինձ լքեցիք՝ թողնելով այնտեղ,- նյարդայնացած բղավեց Ադամանդը, ցուցամատով ցույց տալով դեպի ներքև։
-         Մենք այլընտրանք չունեինք, դուք գիտեք՝ ինչի է ընդունակ Կանաչ աչքը,- փորձեց արդարանալ Նաթին։
Ադամանդը խեթ նայեց նրան, շարունակեց․
-         Շտապ պետք է հրապարակ գնալ, կարգավորել բանակը, այլապես, իսկապես, եղյամի ճաքն անխուսափելի կլինի։
Նրանք մի պահ երևացին հրապարակի ամբիոնին, նայեցին քաղաքին, անմիջապես ներս մտան։
-         Ինչպե՞ս կարող էին անհետանալ,- զարմացած, շարունակ կրկնում էր պրոֆեսորը։

-         Քառակուսի՜ գլուխ,- ձայն տվեց Ադամանդը։
Ոչ ոք ընդառաջ չելավ նրանց։
-         Պարզվում է՝ իսկապես, ուրվականներն անհետացել են,- մրմնջաց Բենը,- Միայն չեմ կարողանում հասկանալ, թե ինչպե՞ս,- նա լռեց, նայեց Ադամանդին,- Կարծես գլխի եմ ընկնում,- հանկարծ ոգևորվեց նա։
-         Եվ ինչպե՞ս,- անտարբեր հարցրեց Ադամանդը
-         Մի՞թե պարզ չէ՝ Կանաչ աչքը՝ ահա´ և պատասխանը,- ձեռքերը տարածեց պրոֆեսորը։
-         Այնպես ոգևորվեցիք, կարծես նոր մոլորակ հայտնագործեցիք,- հեգնեց Ադամանդը,- Ես էլ գիտեմ այդ սևամորթի ձեռքի գործն է, բայց ինչպե՞ս։
-         Ի՞նչ տարբերություն, ինչպես,- ուսերը վեր քաշեց Նաթին։
-         Այդ դեպքում պետք է մարտի հանել ողջ բանակը, թո´ղ այդ աֆրիկացին հասկանա, թե ու՞մ հետ գործ ունի,- բորբոքված համարյա բղավեց Ադամանդը։
-         Այո´,- անվստահ պատասխանեց Բենը,- Ես պետք է սկզբից կանխեի ուրվականների մուտքը մեգապոլիս։
-         Դրանից ի՞նչ կփոխվեր։
-         Նրանք, շարքից հանելով ռոբոտ-զինվորներին, ակամա օգնեցին մարդասերին,-  ափսոսանքով նկատեց Բենը,- Ինչևէ, շարի´ր բանակը, պետք է կարողանանք վերացնել Կանաչ աչքին, այլապես նրա առավելությունն ակնհայտ է դառնում։
-         Առանց ուրվականների ավելի հեշտ է հաղթել նրան, չէ՞ որ քաղաքը սպիտակ է հագել մինչև նրանց ի հայտ գալը,- ոգևորվեց Ադամանդը, հաղթողի կեցվածք ընդունեց, երկու մատով համբույր դրոշմեց ճակատի քարին։


Комментариев нет:

Отправить комментарий