Դուրս գալով զնդանից՝
Ադամանդը առաջինը շտապեց պատշգամբ, անհանգստացած նայեց քաղաքին։
-
Ու՞ր են անհետացել ուրվականները,- , զարմացավ նա,-
Մի՞թե իսկապես նա ուժեղ է ինձանից,- տեղը չգտնելով, շտապեց դուրս,- Ո՞վ կա այստեղ,-
ձայն տվեց նա, ընդառաջ դուրս եկան սևազգեստները։
-
Դեպի՛ վեցանկյուն,- հրամայեց Ադամանդը՝ ինքը
համարյա վազելով դեպի մեքենան։
Երբ նա ներս ընկավ,
պրոֆեսոր Բենը նստած էր սեղանի մոտ, իսկ Նաթին նրան խմիչք էր մատուցում․․․
-
Ահա´, թե ինչու՞ էիք փորձում ազատվել ինձանից,-
տեսնելով ակամա հունից դուրս եկավ նա։
Բենը զարմանքից
քար կտրած դանդաղ ոտքի կանգնեց։ Նաթիի ձեռքից վայր ընկավ խմիչքի շիշը․․․,- Դու՞ք,-
հարցրեցին միաժամանակ։
-
Այո ե՛ս, զարմացա՞ծ եք- վրդոհված պատասխանեց
նա, անցավ առաջ, կանգնեց պրոֆեսորի դիմաց,- Անհետացել են ուրվականները, դուք տեղյա՞կ
եք։
-
Ո՛չ,- կրկնակի զարմանքից Բենի հոնքերը վեր
բարձրացան, նա նայեց ուղիղ Ադամանդի աչքերի մեջ,- Գուցե սխալվու՞մ եք։
-
Սխալվու՞մ եմ։ Ես երբեք չեմ սխալվում։ Սխալվեցի՛ք
դու՛ք, երբ ինձ լքեցիք՝ թողնելով այնտեղ,- նյարդայնացած բղավեց Ադամանդը, ցուցամատով
ցույց տալով դեպի ներքև։
-
Մենք այլընտրանք չունեինք, դուք գիտեք՝ ինչի
է ընդունակ Կանաչ աչքը,- փորձեց արդարանալ Նաթին։
Ադամանդը խեթ նայեց
նրան, շարունակեց․
-
Շտապ պետք է հրապարակ գնալ, կարգավորել բանակը,
այլապես, իսկապես, եղյամի ճաքն անխուսափելի կլինի։
Նրանք մի պահ երևացին
հրապարակի ամբիոնին, նայեցին քաղաքին, անմիջապես ներս մտան։
-
Ինչպե՞ս կարող էին անհետանալ,- զարմացած,
շարունակ կրկնում էր պրոֆեսորը։
-
Քառակուսի՜ գլուխ,- ձայն տվեց Ադամանդը։
Ոչ ոք ընդառաջ չելավ
նրանց։
-
Պարզվում է՝ իսկապես, ուրվականներն անհետացել
են,- մրմնջաց Բենը,- Միայն չեմ կարողանում հասկանալ, թե ինչպե՞ս,- նա լռեց, նայեց Ադամանդին,-
Կարծես գլխի եմ ընկնում,- հանկարծ ոգևորվեց նա։
-
Եվ ինչպե՞ս,- անտարբեր հարցրեց Ադամանդը
-
Մի՞թե պարզ չէ՝ Կանաչ աչքը՝ ահա´ և պատասխանը,-
ձեռքերը տարածեց պրոֆեսորը։
-
Այնպես ոգևորվեցիք, կարծես նոր մոլորակ հայտնագործեցիք,-
հեգնեց Ադամանդը,- Ես էլ գիտեմ այդ սևամորթի ձեռքի գործն է, բայց ինչպե՞ս։
-
Ի՞նչ տարբերություն, ինչպես,- ուսերը վեր
քաշեց Նաթին։
-
Այդ դեպքում պետք է մարտի հանել ողջ բանակը,
թո´ղ այդ աֆրիկացին հասկանա, թե ու՞մ հետ գործ ունի,- բորբոքված համարյա բղավեց Ադամանդը։
-
Այո´,- անվստահ պատասխանեց Բենը,- Ես պետք
է սկզբից կանխեի ուրվականների մուտքը մեգապոլիս։
-
Դրանից ի՞նչ կփոխվեր։
-
Նրանք, շարքից հանելով ռոբոտ-զինվորներին,
ակամա օգնեցին մարդասերին,- ափսոսանքով նկատեց
Բենը,- Ինչևէ, շարի´ր բանակը, պետք է կարողանանք վերացնել Կանաչ աչքին, այլապես նրա
առավելությունն ակնհայտ է դառնում։
-
Առանց ուրվականների ավելի հեշտ է հաղթել
նրան, չէ՞ որ քաղաքը սպիտակ է հագել մինչև նրանց ի հայտ գալը,- ոգևորվեց Ադամանդը,
հաղթողի կեցվածք ընդունեց, երկու մատով համբույր դրոշմեց ճակատի քարին։
Комментариев нет:
Отправить комментарий