Ամեն անգամ, երբ լսում կամ դիտում եմ Մարգար Օհանյանի դատավարությունը "բենզինի գործով" ակամա քմծիծաղում եմ, հիշելով 90-ականների ՀՀՇ-ականների թալանը նույն գծով, բայց խոշոր չափերի, որը սնուցում էր նույն Լևոնի քմահաճ ու կարճատես վարչակազմին, իսկ ժողովուրդը խարխափում էր ցրտի ու խավարի ճիրաններում: Մի?թե ժողովուրդը իր թևավոր խոսքում երբեք չի սխալվում, այս դեպքում."Ձմերուկ ուտողը պրծնում է, կլեպ ուտողը բռնվում..."

Ժամանակ

Մարդը հաճախ բողոքում է, թե փոխվել են ժամանակները, բայց ինչ եք կարծում` դարերից եկող միապաղաղ ընթացող ժամանակը ինչպես կարող է փոխվել հանկարծ: Ո'չ, պարզապես փոխվել է մարդը, և յուրաքանչյուր մարդ, ակամա ընտրվելով ժամանակի կողմից փոփոխություն է բերում յուր ժամանակ համար:

Ապագան

Մեր ջոջերը ժողովներում միշտ մի խելոք միտք են ասում.
"Ժողովուրդ ջան, քիչ էլ կացե'ք, ձեր վերջն է, շատ մի' լացեք":

Խորհրդարան

Այստեղ փռված ոհմակը այս գրեշների
Շատ է նման ճահճում խրված գոմեշների:

Թեկնածուն

Որպեսզի դու քեզ ցույց տաս մեզ, նախ դուրս արի ջրի երես,
Ա'յ, անորակ ու աներես,
Որ քեզ կոչենք մա'րդ- առերես:

Պատգամավորին

Դու բարձր ես ինձանից միայն մի աթոռ ու մի խոսափող,
Երեք րոպե` կարգը խախտելով ևս մեկ րոպե,
Սա այն է, ինչին ձգտել ես երեկ և հասել այսօր: