вторник, 30 июля 2013 г.

 ՆԱՌ ՀՈՎՀԱՆԵՍՅԱՆՆ ու  ՎԻԿՏՈՐ ՀԱՄԲԱՐՁՈՒՄՅԱՆԸ  զոհ  դարձան  առաջին նախագահի  վարած  վայրի քաղաքականությանը: Նա անվերապահորեն նվիրվել էր ցրտի, սովի  ու խավարի  պլանի  կատարմանը և այդ պլանի  գերակատարման զոհն էին նման անգնհատելի  անհատներ, որոնք հոգին ավանդեցին  կարիքի ճիրաններում:
Մի թէ այս փաստը անբարոյականության և ցինիզմի  դրսևորում չէ?...

...............................


Կոմունիստական  կառավարությունը թևածելիս գառան մորթով գայլերը դեռ  ձևի մեջ էին, եվ  արդեն քսան տարի է  գայլերը երթի մեջ են առանց գառան մորթու.
.......................................


Հոգնած ու ճմրթված, ճարպից այլանդակված խորհրդարանային դեմքերն են որոշողը խեղճերիս ապագան...
.............................................
Մի թէ այսօրվա  հայոց ջոջերի  կարճամտությունից չէ, որ ջուր են ծեծում...

..........................................

Կարիքը մարդուն գայլացնում է: Հայոց խորհրդարանը ինչպես է դիմակայելու կարիքի ծովում ձևավոևվող  վաղվա բազմահազարանոց ոհմակին?...

.......................................................

Ասում  են`  ինչպիսին  երկրի խորհրդարանն է , այնպիսին էլ  ժողովուրդն է,  մի թէ հայ ժողովուրդը այդքան վատն է?...
.......................................................


Գիտեմ թագավոր անունը Լևոն`
ՈՒներ Կիլիկիա և մեծ լեգեոն
ԵՎ Մեծն Տիգրան,
Որի օրոք կար և ծով Հայաստան...
Այսպես հասել ենք մինչև Արշակին,
Որ գերվեց մնաց դաժան պարսիկին...
...
Մեր ժամանակի Լևոնից, այսօր, 
Հայը փախել է` նախընտրելով աքսոր,
Տիգրան Մեծ չեկավ հայոց նոր գահին,
Հայոց սարերս` Տարոնով, Մուշով գերի է փուրքին:
Արշակի տեղն էլ բազմեց մի Ռոբերտ,
Պարսիկն էլ Հայքում բացեց մի նոր երթ...

........................

Խեղճ գյուղացուց հարկ հավաքող պառլամենտ,
Ազգդ քեզ համար լոք նեկտար է մի համեղ,
Միայն եթերից տեսնում են միշտ քեզ.
Քանզի ճիշտ կյանքում խաբկանք ես դու մեծ...

................................

ՊԱՏԳԱՄԱՎՈՐԻՆ
Երբ որ դու անցնես քո ժամանակից,
Գրվես պատմություն  էն էլ կես էջից,
Թե պատմագիրը չլինի վարձու,
Էդ կես էջում էլ նման չես մարդու...

..........................




понедельник, 29 июля 2013 г.

Հայաստանի երրորդ նախագահի օրոք երկրում ծաղկեց  հանցավոր օլիգարխիան, որը և ճզմեց ու ոչնչացրեց ընդդիմությունը, իսկ ժողովուրդը հայտնվեց  զինուժի և ոստիկանության  աքցանի մեջ...

..............................................

Երկար ժամանակ մնացի կանգնած պատերազմի  մայթին, ուր վտանգավոր էր, բայց ոչ մահացու, քանզի  այնտեղ թևածում էր սառը  մահը, որին կարելի էր տալ  ամեն անուն` սով, ցուրտ,  մութ, վախ,  անտարբերություն և կրակոցնե`ր, կրակոցնե`ր.........


Բռնատիրություն


Հայրենի քարաստանիս այսօր իշխում է ուժը, որի կամակատարն է դարձել մի ողջ ժողովուրդ: Հայաստանում ուժային դիկտատուրան թվացյալ անկախության հետ բերեց ու հաստատեց ողորմած ՀՀՇ-ն, որի օրոք քարն անգամ տնքաց...
Խավար էր ու ցուրտ մարդկանց հոգում ու ամենուր: Փողոցները լցվեցին անկախության ջատագովների ուրվականներով, որոնք դարձան անտուն-անտեղ մուրացկաններ: Հայրենիքս դարձավ բռնատիրության օրրանը, որը և սրբորեն որդեգրեցին ու կյանքի կոչեցին հետագա երկու նախագահները.......

воскресенье, 21 июля 2013 г.

ԵՎՍ ՀԻՆԳ ՏԱՐԻ


...
Երկիր  Նաիրիս` շնչով  զարթոնքի  նոր գարունը նշեց  նորընտիր  նախագահի հին կերպարով:
ԵՎ եվս  հինգ տարի հայոց քարաստանս  տեղապտույտ  կկատարի  սոցիալ-տնտեսական  ոլորտում:
ԵՎՍ հինգ տարի հայ գյուղացին  գոյատևման շունչ կփնտրի  հանդ ու դաշտ ընկած, քարից հաց քամելով:
ԵՎՍ հինգ տարի կշարունակվեն դատարկվել  հայկական քարուքանդ գյուղերը:
ԵՎՍ հինգ տարի  մենաշնորհները կթևածեն անմրցունակ շուկայում, թելադրելով սեփական խաղի կանոնները:
ԵՎՍ հինգ տարի մանր չինովնիկները արգելք կհանդիսանան հատուկ ծրագրով` երկրի կայացմանը:
ԵՎՍ հինգ տարի հայ տեղացին  ճկռած կմնա քսանամյա  անտերության լծի տակ:
ԵՎՍ հինգ տարի  կարդարացվեն ու կհերոսացվեն ազգային ստահակները:
ԵՎՍ հինգ տարի  մշակութային միջակ նախարարությունը կնսեմացնի  հազարամյակների ազգային մշակույթը:
ԵՎՍ հինգ տարի  գիտության և կրթության նախարարությունը  կաղճատի դասագրքերը:
ԵՎՍ հինգ տարի չկրթված դիպլոմավորները կլրացնեն թափուր աշխատատեղերը, որից կհառնեն մանր չինովնիկները:
ԵՎՍ հինգ տարի աթոռակռիվ խաղացող իշխանությունը զարկ կտա  կանաչ տարածքների բնաջնջմանը` ի օգուտ քմահաճ քսակավորների:
ԵՎՍ հինգ տարի արդարադատությունը անվերապահորեն կծառայի ստվերային ուժերին և այդ հինգ տարում նա չի նկատի ձի գողացողին և ցմահ կդատի  ձու գողացողին:
ԵՎՍ հինգ տարի հայ զինվորի միտքը  կթրծվի ոչ թէ պետականամետ, այլ իշխանամետ բարբաջանքով:
ԵՎՍ հիհգ տարի բանակը կծառայի անտարբեր ու գիրացած  զինվորական վերադասի կլանին:
ԵՎՍ հինգ տարի գրողների միությունում հարդը կբարձրանա ,ցորենը կիջնի:
ԵՎՍ հինգ տարի մարզպետերի, քաղաքապետերի,գյուղապետերի, ոստիկանապետի, ռեկտորների, բժշկապետերի, քմահաճ նախարարների, դպրոցի տնօրենների  եսի բնազդը կթևածի , ոտնահարելով սահմանադրությունը:
ԵՎ վերջապես եվս հինգ տարի հայը կդատապարտվի սպասելուն, այս անգամ ոչ թէ հույսով, այլ իսկապես փոխելու, քանի որ երեք մեծագույն չարիքներից և ոչ մեկը հնարավորություն չի ունենա բռնագրավելու  ՀՀ նախագահական աթոռը: 

суббота, 20 июля 2013 г.

88-ը  դարձավ  հայ տեղացու  ստվերը , որը ուղեկցում է նրան առ այսօր` առաջին նախագահի   ուրվականով, հաճախ երևալով սովի, ցրտի  ու խավարի պատկերով...

...
ԵՎ  ինչ?  համադրություն `
Ճահիճը լճի?  հետ,
Իսկ կոբրան ճիճուի?,
Թե համեմատենք
ՉԻ լինի լսեք `
Մենք կսայթակենք...




...
Բռնատիրություն ու լոք նենգություն
Թառել է ուսին այն մարդ հիմարի,
Թեկուզ ծանր է բեռն այդ սոսկալի,
Սակայն  տանում է մարդը նիմարավարի...
...


Ճգնում է  տիրել հիմարավարի
Մարդը ընտրելով բարդը անարգել
   ԵՎ  դուրս է եկել հիմա ավարի,
Ինչը կարող է նրան խանգարել?...

...


Գոյություն ունի երկու տեսակ հայ. մեկը Արաբոներն են, Ավոներն են, Կռպոյաններն  են, Արթուրներն են, Աչիքգյոզյաններն են, Հրաչ Մուրադյաններն են, Օվչյաններն են, Մահտեսյաններն են, Սեֆիլյաններն են:
Մյուս տեսակը սերժերն են , կճոյաններն են, ռոբերտներն են, մանվելներն են, Աշոտ մինասյաններն են, լիսկաներն են , Աշոտ բլեյաններն են, սաշիկներն են, Տիգրան սարգսյաններն են, վանոներն են, Արթուր  բաղդասարյաններն են, Արտաշես գեղամյաններն են և հայի այս երկու տեսակն էլ 90-ականներին ելան պայքարի  արցախյան գոյամարտում, ուր  առաջին տեսակը, իր արյամբ  ճանապարհ հարդեց դեպի  պատմական հողերի վերամիավորում:

Երկրորդ տեսակը, առաջինի ետրից սողալով, այրելով, թալանելով հայրենական  ու ազերիների բանկերը, հոռանալով դարձավ օձ  ու փաթաթվեց  սեփական ժողովրդի վզին  և քաի  որ նրանց թույնը  ակնթարթային  մահացու չէր, նրանք պարզապես սկսեցին ճզմել ու ճզմել  հայ  ժողովրդին, քամելով նրանից վերջին կաթիլ  համբերությունը...
...


Անտաղանդները այսօր իշխում են  տաղանդը` անտեր մնացած...

...


Եթե ուզում ես  մարդ մնալ, քչով  կշտացիր`  միևնույն է քեզ չի մնալու...
...



Ինչի մոտենում ես, ինչ որ մեկինն է, իսկ  ընդհանուրը անտեր է երկիրը...
...