вторник, 13 августа 2013 г.

Եվ մեր ազգային մեղքերը փաթաթելով այլազգիների վզին` փորձում**ենք օտարել այն և օտարից պատասխան պահանջել:
***

Դարերից եկող  քրիստոնեա  հայ ժողովրդին իր խավարի ճիրաններում է պահել հայոց եկեղեցին` ազգին մատուցելով համբերության անսպառ բաժակը:
***

Ավա~ղ, Սասունցի Դավիթը մնաց  որպես  միֆ, քանզի երբեք չունեցանք  նման իրական այրեր և երկիր Նաիրին տանուլ տվեցին Աշոտ Երկաթները` իրենց թուլամորթ ու խռովկան էությամբ, և ո?վ էր տվել նրան "Երկաթ" մականունը: Միթե նա չէր մի ողջ ժողովուրդ թողել դաժան պարսիկի քմահաճույքին: Բայց վայ վարձու պատմագրի ողորմածությամբ` նա պատմության էջում մնաց որպես դրական կերպար:
***

Սասունցի Դավթին հաղթող որքան մելիքներ ծնեց ժողովուրդը ու փաթաթեց հենց իր վզին:

***
Ինչու? երբ ցանկացել են խժռել մեզ մեծ տերություննեը, անպայման դրան նպաստել է մի սրիկա պետական հայ այր:

***
Երբ կարդում ես հայոց պատմությունը, ցավով  տեսնում ես, որ ամեն հայրենասերին բաժին է ընկնում տաս դավաճան և ցավոք այն անհերքելի փաստ է:
***

Մի թէ հայկական խավարամետ եկեղեցին չի նպաստել հայկական հարցի լուծման ձախողմանը, մերժելով  Իսրայել Օրուն, մի թէ նույն եկեղեցին չի խավարել Աբովյանի, Կոմիտասի և շատ նման լուսավոր մտքեր, ստիպելով նրանց աշխատել ու արարել հարևան Վրաստանում:
Մի թէ հայ ժողովրդի ապագայի լույսը միշտ չի խավարել այդ հարստահարիչ եկեղեցին:

***

Ատում ենք թուրքին մեր հայրենասիրության  կոշտ ատելությամբ, բայց ուր էր թուրքը, երբ սպանեցինք  եղիցի լույսը ի դեմս Պարույր Սևակի:
Ոճիրներ, ոճիրներ, որ գործում ենք սեփական ձեռքերով` սեփական ազգի հանդեպ:

***

Ինչու չենք հանդուրժում իսկական հերոսին և նրան խժռում ենք  ստոր դավերով:
Ինչու պատեհ, անպատեհ մեղավոր ենք փնտրում թուրքի մեջ, ուր էր թուրքը, երբ 
հայի դավադիր ձեռքը մահաթորձ  արեց  Անդրանիկ Օզանյանի  դեմ, պարտադրելով նրան` ազգային հերոսին  գիշերով լքել երկիրը  և հոգեմաշ լինել օտար ամայի  խաչմեչուկի մի պանդոկում:
***


Комментариев нет:

Отправить комментарий