понедельник, 26 августа 2013 г.

Երբ 2011-ին  Ճապոնիայում տեղի ունեցավ  մեծ ողբերգություն, աշխարհի շատ տերություններ օգնություն առաջարկեցին, իսկ ճապոնացիները շատ քաղաքավարի այն մերժեցին:
Մենք` հայերս այդպիսին չենք:
Եթե մեծ տերերը կամ օտարությունում ծվարած հայը փորձում է մեզ չօգնել ամեն տարի, ապա ինչ եք կարծում մի? թէ  մենք` հայերս, չենք գտել լուծման բանալին...
Մեր պետականության առաջին  դեմքերը` կաթողիկոսից մինչև նախագահ առանց քաշվելու բազմամիլիոն էկրաններից  փող են մուրում:
Հետո էլ ասում են` թe մուրացկանությունը շահավետ չէ...
***

Ընթացող քսանամյա անկախությունը չծնեց և ոչ մի ընդդիմադիր: Որը ամբիոնից մի միտք հնչեցրեց, որպես այլախոհ, գործող իշխանությունը փակեց նրա բերանը ստոր մի պաշտոնով...
***

Հայաստանը այսօր պատկանում է այն երկրների թվին, որտեղ գոյություն ունեն  ագահ հարուստներ և  անչափ թշվառներ...
***

Նպաստառու եմ`
Նպաստ են տալիս ու տեղում գանձում`
Լույսի պարտքերը մարելու համար,
Հույսի նշույլը քամելու համար,
Բայց մի?թե հային էլ սնունդ պետք չէ
Ապրելու համար...
Այս անկախությունը
Չարքաշությունից
Տարբերելու
ԵՎ փրկելու  համար..
***

Комментариев нет:

Отправить комментарий