воскресенье, 11 августа 2013 г.

ԱՅՆՔԱՆ ԷԼ ՄԵԶ ՊԵՏՔ ՉԵՆ...

Այնքան էլ պետք չեն մեզ այս  սուտ սարքերը`
Խորհրդարան  դարձած այս մեծ չարքերը,
Որոնց կոչում  են ուղեղ հարմարանք,
ԵՎ  որտեղից են ի մի հավաքել,
Կարծես ջոկել են ու համակարգել,
Այս  համակարգի հարմարանքի մեջ,
Կարծես կցված են մեկը մյուսից:
Երբ ժողովուրդը լսում է նրանց,
Շատ չեն ամաչում, խայթելով միմիանց...
Այս երկրի համար ավելորդ չէ սա
Համբերող ազգի հատուկ չափն է սա,
Որ միշտ ինչ որ հարց անվերջ քննարկվի
ՈՒ վերջում ասվի` դեռ վերջը չէ սա....
Այնքան էլ պետք չեն մեզ այս սարքերը,
Ազգին բեռ դարձած այս նոր կարգերը,
Այս համակարգող նոր ուղեղները,
Զարկերակ մարող այս մոդելները,
Մի  թէ մեզ պետք են?...




***



Քսանամյա հայրենիքիս կառավարության մասին խոսելիս, ես վախենում եմ օգտագործել  Մարդ կոչումը:
Ժողովուրդը խելքի կգա ու  ինձ կքարկոծի

***

Դու մի աշխատիր  նահատակների անունով երթվել, միայն նրա համար, որ գանձարանից  հեշտ օգտվելու պատրվագ  ունենաս...

***


Որտեղ ես տեսել մարդ մի բանական,
Ավերի երկիրն իր հայրենական,
Մայր լեզվով խոսի, մայր լեզվով սիրի
ԵՎ նույն լեզվով էլ նա դավեր նյութի...

***



Комментариев нет:

Отправить комментарий