Պատանուն թվում էր գետինը
փախչում է ոտքերի տակից, երբ նետվեց առաջին պատահած բաց դարպասից ներս: Նա հևալով հենվեց դարպասին. տունը ճռռալով թեքվեց
կողքի, տանիքը փուլ եկավ: Պատանին դուրս նետվեց փլվող տան բակից, շարունակեց վազել
առանց ետ նայելու: Էդգարը ներս ընկավ հաջորդ տան բակը, փայտե սանդուղքով մագլցեց տանիք,
այնտեղից նայեց շուրջը: Նա տեսավ փուլ եկող տներից սարսափահար փախչող մարդկանց, մյուսները,
քաոսային իրարանցումից գլուխները կորցրած մնացել էին շվարած՝ գլուխները լուսամուտներից
դուրս հանած: Մարդիկ խմբերով փորձում էին փախչել:
Տարածվող ծխի ու մշուշի միջից Էդգարը նշմարեց, թե ինչպես հրե շիլան լցվեց գյուղի միջով
հոսող գետի մեջ: Այնտեղից սկսեց բարձրանալ անթափանց գոլորշի: Գետը թափվող լավան, ջրին
խառնվելով, սկսեց սևանալ և հանկարծ սևացող զանգվածը դուրս հորդեց հունից, նմանվելով
շոշափուկների, այն շարունակեց դանդաղ տարածվել: Նա ավելի սարսափեց, երբ շոշափուկների
վերջույթունները նորից բաժանվեցին բազմաթիվ մասերի և նմանվելով հազարավոր սև օձերի,
սկսեցին սողալ դեպի դեռ կանգուն տները` դուրս անելով ահաբեկված և շնչահեղձ լինող մարդկանց:
Մարդկային մի ստվար
խումբ իր խղճուկ ինչխով հայտնվեց սև շիլայի գերության մեջ: Պատանդված մարդկանց շուտով
սև զանգվածը իր մեջ առավ, և հետզհետե մարեցին լսվող սրտաճմլիկ ձայները: Էդգարը շվարած
երկար ժամանակ շուրջն էր նայում` փորձելով ելք գտնել փրկվելու, և այն չտեսնելով որևէ
կողմից, թևաթափ նստեց տանիքի ծայրին, գլուխն առավ ցեխոտ ձեռքերի մեջ: Այդ պահին մոտիկից
նրա ականջին հասավ թույլ տնքոց: Պատանին նետվեց լսվող ձայնի կողմը և տեսավ անգիտակից
աղջկան, որի դեմքն ու շորը ցեխի մեջ կորած էին:
Комментариев нет:
Отправить комментарий