Հաճախ եմ լինում Ղարաբաղում: Շրջում եմ գյուղերում, ծանոթանում
հայ մարդու նիստ ու կացին: Սակայն միշտ չէ, որ ետ եմ վերադառնում հաճելի տպավորություններով:
Մեծ ցավ եմ ապրում, երբ ակամա ականատես եմ
լինում այնտեղ կատարվող բարբարոսություններին:
Մեծ ցավ եմ ապրում, տեսնելով, թե ինչպիսի անմարդկային կերպով
ոչնչացվում են արժեքավոր ծառերը` մի դեպքում ընչաքաղց ու ագահ վարչակազմի կողմից, որպես շինանյութ, մյուս կողմից անկուշտ գյուղացու` մի դեպքում, որպես վառելափայտ, իսկ լավագույն դեպքում հսկա ծառը տապալում են գետին անհոգ շարվում են շուրջը
և նույնքան անհոգ, յուրաքանչյուրը խլում է իր բաժին միրգը: Այդ պահին ես հիշում եմ քարե դարի վայրի մարդուն` որսի ժամանակ:
Հերթական անգամ Բերձորի
Մոշաթաղ գյուղում էի և ականատես եղա շատ ցավալի փաստի: Գյուղապետի մասնակցությամբ գետը նետվեց բարձր լարման հոսանքը, քիչ հետո ջրից դուրս
բերվեց մի քանի տասնյակ կգ-ներով մեծ ու փոքր ձուկ, որից, իհարկե, բաժին հանվեց Բերձորում
շնթռած վարչակազմի համար: Որոնք բոլորն էլ Հայաստանում խաղից դուրս մնացած աչքածակ ու անտարբեր փորով մտածողներ են:
Սոնասարում կատարվածը
ինձ ավելի մեծ ցավ պատճառեց. որսագողերը ոստիկաններն էին: Նրանք անտարբեր կրակում էին արդեն տասնյակ տարիներ կարմիր գրքում տեղ գտած եղնիկներին ու քարայծերին, այդ պահին ես` անզորս,
ընդամենը նրանց արարքը կարողացա վերնագրել` «ՕՐԵՆՔՆ ԸՆԴԴԵՄ ԲՆՈՒԹՅԱՆ»:
Սրտի մեծ ցավով
և որպես ականատես ասում եմ, եթե քաղաքական
այնպիսի մի այր, որ լինի անշահախնդիր և Մարդ մնացած, իրավասու լինի ղարաբաղյան հիմնախնդրի
լուծման շուրջ, ապա ես հազար անգամ համոզված եմ, որ այդ
ՄԱՐԴԸ շրջելով Ղարաբաղ աշխարհը, և ականատես լինելով կատարվող
բարբարոսություններին` նորից հազար անգամ
համոզված եմ, որ անհապաղ, առանց մեկ վայրկյան տատանվելու Ղ ԱՐԱԲԱՂԸ, կամ կդարձներ
չեզոք գոտի, կամ էլ…. փրկելով այդ դրախտային
ՊԱՏՄԱԿԱՆ անկյունը հայի ոչնչացնող ձեռքից:
Մի՞թե այս տասնյակ
տարիներին մեծ տերերը, շրջելով գրաված
տարածքները, նույնպես, որպես ականատեսներ, արդեն չեն նկատել ոչնչացնող ձեռքի մութ գործերը:
Մի՞թե ծանրակշիռ
պատճառ չէ, ընդ որում արդարացված, որպեսզի նրանք տարիներով ձգձգեն ղարաբաղյան հարցի
հիմնախնդրի լուծումը…
Կարծում եմ` մտածելու տեղիք է տալիս:
Комментариев нет:
Отправить комментарий