Առավոտից խորհրդարանի
դուռն ու կտուրը ողողել էին ոստիկանները, որոնք միահամուռ պաշտպանում էին խորհրդարանը իր "բնակիչներով", բայց չկարողացա հասկանալ, թե ումից: Ես այնտեղ ո'չ ժողովուրդ
տեսա, ո'չ էլ ընդդիմություն: Ընդամենը մի քանի
արկածախնդիր ՀԱԿ-ից, մեկ էլ լրագրողների
կանանց մի կույտ: Անմարդ բողոքի ցույցը ուղղված էր երկու օլիգարխիկներին, որոնց անունները
կարդացի երկաթյա ձողերին փակցված թղթերի վրա: ՀԱԿ-ը, թե ՀՀՇ-ն, մի?թե իր անձնական վիրավորանքի պաստառներով ցույց չի
տալիս իր անզորությունը, թե' հասարակությանը, թե' կառավարությանը: Խոսք չունեմ` մենք ազգովի սգում ենք ՎԱՀԵԻ ողբերգական մահը, բայց
արժե?` նորից ինքնահաստատվելու համար շահարկել նահատակի անունը:
Комментариев нет:
Отправить комментарий