ԲԶԵԶՆԵՐԸ

Պատանին կրնկակոխ հետևում էր ընկերներին, աշխատելով նրանց պաշտպանել հասունացող վտանգից։ Հանկարծ ձագերից մեկը ձվից դուրս թռավ և կառչեց նրա թիկունքից, ճանկերը խրելով մաշկի մեջ։ պատանին ցավից գոռաց, բռնեց մողեսի գլխից, բայց այն լպրծուն լինելով, նրա ձեռքը սայթակեց և մողեսի ձագը մնաց կառչած նրա մեջքից։  Վագն ու Էմմին որքան էլ ցանականային օգնել Էդգարին, բայց նրանք առաջին հերթին պետք է շտապեին հատել վտանգավոր միջանցքը, քանի որ լորձաթաթախ ձագերը մեկը մյուսի հետևից դուրս գալով դառնում էին անթիվ, իսկ ճամփորդների համար նաև վտանգավոր։

Դժվարությամբ, բայց նրանք կարողացան հատել վտանգավոր միջանցքը և ուժասպառ ու թրջված տապալվեցին գետին։

- Փորձենք սրտիկները, ես այլևս չեմ դիմանում,- ցավից տնքալով արտաբերեց պատանին։

- Ա՜խ այո՛,- գոչեց աղջիկը ճակատին խփելով, մեքենայաբար նայեց երկնքին։

Երբ նրանց ափի մեջ բոցկլտաց երկնագույն կրակը, մողեսի ձագի վրա սև մրափ իջավ՝ նա թուլանալով ճանկերը ետ քաշվեցին և ընկավ գետին։

- Ա՛ռ քեզ, զզվելի,- Վագը ոգևորված ոտքով հարվածեց և մողեսի ձագը գլորվեց ներքև։

Չնայած  պատանին ազատվեց կենդանուց, սակայն ողջ մարմինը տնքում էր ցավից, իսկ վրայից կաթում էր լորձանման հեղուկը։

Հատելով լեռնային վտանգավոր միջանցքը, ճամփորդները շարունակեցին առաջ գնալ։ Առջևից գնում էր Վագը, իսկ Էմմին նաև օգնում էր պատանուն։

- Տեսե՛ք ի՞նչ է կատարվում այնտեղ,- ետ նայելով բղավեց Վագը, ցույց տալով մողեսների որջը, որտեղից քիչ առաջ հրաշքով փրկվել էին՝ բոլոր հազարավոր ձվերը սկսել էին միաժամանակ եռռալ։

Ի՞նչ ենք շվարել, մնացել,- կարծես տեսարանից ուշքի գալով զգաստացավ Էմմին,- Նրանք զզվելի են ու սարսափելի։

- Բայց արդեն ոչ մահացու, ինչպես քիչ առաջ,- համարյա աղջկա ականջին շշնջաց ուժասպառ պատանին։

Բավականին ժամանակ պահանջվեց, մինչև նրանք հասան սարի գագաթը։

- Գուցե մի քիչ հանգստանա՞նք,- հոգնությունից ոտքերը հազիվ քարշ տալով ասաց Վագը,- Ի՞նչ կասես Էդգար,- պատանին առանց խոսք ասելու փռվեց գետին։

- Տեսե՛ք թե որքա՜ն շատ են նրանք,- նորից ոգևորվեց տղան։

- Եթե նրանց ծնողները ուշանան, կարծում եմ նրանցից շատերը կսատկեն թեկուզ սեփական լորձի մեջ խեղդվելով,- նկատեց աղջիկը։

- Տեսնես հիմա որտե՞ղ են նրանց ծնողները,- մտածկոտ արտաբերեց Վագը։

- Չլինի՞ սկսել ես խղճալ նրանց,- մի կերպ ժպտաց պատանին,- Հիմա մեզ չի ուրախացնի նրանց հայտնվելը։ Չե՞ս կարծում Վագ, որ մենք նույնքան խոցելի ենք, որքան և  նրանք սոված։

Հանկարծ գետինը սկսեց ցնցվել, Վագը նստած տեղից վեր թռավ,- Երկրաշա՛րժ է։

- Մեզ միայն սա էր պակասում,- մրմնջաց պատանին, տեսնելով ցնցումը ուժեղանում է, գոչեց,- Բռնվե՛ք իրարից,- Երկինքը մթնեց։ Նրանք վեր նայեցին՝ մողեսների բանակը եռանկյուն կազմած ընթանում էր առաջ։

- Ահա՛ Վագ մտահոգ էիր, ծնողները եկան,- փորձեց կատակել պատանին։

- Նրանք դեպի մեր կողմն են գալի՛ս,- գոչեց աղջիկը և երեքով ոտքի կանգնած իրար ամուր գրկեցին։

Էդգարի վիճակը ավելի ծանր էր։ Նա ցավից կուչ եկած մեկ նայում էր ուժգին ցնցվող գետնին, մեկ մոտեցող մողեսների բանակին։ Հաջորդ ցնցումից նրանք տապալվեցին գետին, գլորվելով ներքև, որտեղից մի կերպ բարձրացել էին։

Էդգարը Վագին ամուր բռնած կառչեց ցից քարից, սակայն Էմմիի ձեռքը սայթակեց և շարունակեց գլորվել․

- Էմմի՛ բռնվի՛ր քարաքոսներից,- Բղավեց Էդգարը, հազիվ պահելով տղային։ Աղջիկը ընթացքից ձեռքը գցեց քարաքոսին, ուժեղ ճչաց, բայց բաց չթողեց,- Ապրես Էմմի,- համարյա ինքն իրեն ասաց պատանին, ապա նայեց մողեսների կողմը և նկատելի խաղաղվեց, տեսնելով մողեսները գնացին ձագերի մոտ։ 

Ցնցումից, վեևից մողեսների վրա սկսեցին թափվել քար ու խիճ։ Մեծ մողեսները ձագերին բերաններն առնելով, փորձում էին հեռու տանել վտանգից։

Էմմին վերջին ուժերը լարեց, բռնվելով մոտակա ժայռից։ Նրա ձեռքերը տնքում էին ցավից, բայց նա քարից քար կառչելով ջանում էր հասնել ընկերներին և վերջապես հաջողվեց։ Նրանք միասին սկսեցին բարձրանալ վեր։ Նորից մի քանի մողես ուղղություն վերցրեցին ճամփորդների կողմը։

- Պետք է շտապել, նրանք գալիս են մեր կողմը,- առաջինը նկատեց պատանին։ Մինչ առաջին մողեսը  վեր սլացավ սրընթաց հարձակվելու զոհերի վրա, հանկարծ ժայռերի արանքներից դուրս թափվեցին սև բզեզները և ժնգժնգալով ուղղություն վերցրեցին դեպի մողեսների ձագերը։ Հարձակվող մողեսը տեսնելով, թողեց ճամփորդներին և շտապեց դեպի ձագերը։

Վերջապես երեք ճամփորդները քերծվածքներով, ուժասպառ, իսկ պատանին նաև վիրավոր նորից հայտնվեցին սարի լերկ գագաթին։

- Հիմա բզեզները կխժռեն այդ գարշելի մողեսներին,- Վագը դեռ խոսքը չէր ավարտել, երբ Էդգարը նրան գետին տապալեց, փրկելով մողեսի երախից։

Լեռնային միջանցքում, որպեսզի բզեզները խուսափեին լորձի լճակին պատանդ դառնալուց, թռչում էին մողեսների ձագերի վրա և ժնգժնգալով խժռում։ Բացված տեսարանից, վերջին մողեսը լքեց ճամփորդներին, օգնելու ձագերին։ Նրանք երախները բացած սրընթաց իջնում էին և մի անգամից հոշոտում էին հարյուրավոր բզեզների, իսկ բզեզները իրենց հերթին, խուսափելով կեր դառնալուց, սայթակում էին և ընկնում լորձի մեջ, դառնում անշարժ ու անօգնական։

Երբ բզեզների գետը ուղղությունը փոխեց դեպի ճամփորդների կողմը, նրանք խուճապահար սկսեցին փախչել, սակայն քարաքոսների միջով անցնելիս  պատանին վայր ընկավ, գլորվեց, իր հետ տանելով ընկերներին։ Պարզվեց, նրանք ավելի արագ էին գլորվում, քան վազում։ Հասնելով սարի ստորոտին, երեքն էլ վեր նայեցին՝ բզեզների գետը հեռու չէր։

- Ո՛չ, այսպես չի կարող ամեն ինչ վերջանալ,- ցավով և հուսահատ արտաբերեց պատանին, մի կերպ ոտքի կանգնեց,- Սա չի կարող վերջը լինել՝ փախչում ենք,- քար ու քարաքոսները խանգառում էին նրանց, իսկ հետապնդող բզեզները ստիպում էին նրանց վազել, որքան ոտքերում ուժ կար։ Նորից պատանին վայր ընկավ, արդեն ուժասպառ, թիկունքի ցավից տնքալով։ Ընկերները կանգ առան, մի ետ հայացք գցեցին բզեզների կողմը և առանց մտածելու, պատանու հետ շարունակեցին գլորվել առաջ․․․