Լացում է ազգս կարոտից սերուցքի, որի մայրամուտով հոգեվարքի մեջ է արվեստը-գիրքն էլ, ընթերցողն էլ, քննադատողն էլ: Այս ամենից հառնում է քծնանքը, ընտրվողն ու ընտրողը, որից դողում է արդարությունը և տկարանում ճշմարտությունը, իսկ ճշտին մորթում են հենց օրորոցում...
Комментариев нет:
Отправить комментарий