Մեր ավանդական դարձած ախորժակը մեզ սպառեց, հասցնելով ընչաքաղցության և հիվանդագին նյութապաշտության։ Ազգային մտածելակերպից դուրս գալ չկարողացանք։ Օտարի լավը չընդունեցինք, վատը որդեգրեցինք և դրանով հպարտացանք։ Մերը ուրացանք, իսկ օտարը մեր անտեր մնացած արժեքները վերագրեց իրեն, աշխարհին ներկայացնելով, որպես ազգայինը։
Ոչնչից ետ մնալ չցանկացանք, բաց և ոչ ոքի հասնել չկարողացանք և մնացինք կրակի և ջրի արանքում։
մենք մեզ քայքայեցինք, միշտ մեղադրելով օտարին։ Մենք մեզ սպանեցինք, միշտ արդարացնելով մեր անմարդկային արարքը։ մենք մեզ դատապարտեցինք, սակայն երբեց չպատժեցինք ինքներս մեզ, իսկ օտարի թերացումը մեզ խղճալու, օգնելու հարցում համարեցինք հանցավոր անզգուշություն։
Սեփական ընչաքաղցությունը պարտադրեց վաճառքի հանել անգամ հայրենիքը, իսկ օտարից պահանջել արդարություն։
մենք մեր երկիրը փոխանակեցինք չորս հանցավոր առաջնորդներով, որոնք իշխանության գալով աշխատեցին կարգի բերել յուրայինների կենցաղը։
Հանդուրժեցինք մեր ներսի կեղտը, համարելով, այդպես էլ պետք է լինի։ Տարիներ շարունակ հանցավոր անտարբերությամբ հետևեցինք ապագա սերունդների սպանությանը և երկրի սնանակացմանը։
Առաջներում դարերի ընթացքում էինք կորցնում երկրի մասնիկները, իսկ այսօր տարիների։ բավականին առաջխաղացում է, որպեսզի մենք մեզ անվանենք մարդկային թերմացք։
Комментариев нет:
Отправить комментарий